Dharamsal-Rishikesh
Door: Anne Bouwmeester
Blijf op de hoogte en volg Anne
28 Januari 2016 | India, Amritsar
Het werd wel tijd om Dharamsala te verlaten en nieuwe plekken te ontdekken. He t was moeilijk om afscheid te nemen van Gelek en de andere Tibetanen uit de conversatie klas. Ik hoop dat ik op een dag hier terug kan komen.
Nu zijn we in Rishikesh. Het voelt hier veel meer als India. Met de heilige Ganges rivier waar mensen zich schoon spoelen van alle zonden uit hun vorige levens. Het voelt heel relaxed hier, een plek waar de dagen voorbijvliegen. Vanaf hier willen we de Bergen in. We gingen met een 10 uur durende bus door een van de meest prachtige landschappen die ik ooit gezien heb. De Ganges veranderd van licht turquoise in een donkerder blauw turquoise kleur. De bergen hebben rode boompjes waardoor het net herfst lijkt en velden met gele mosterd bloemen strekken zich uit. We komen aan in Ukhimath, een klein dorpje vanuit waar de witte bergtoppen van de Himalaya duidelijk zichtbaar zijn. Vanaf daar lopen we de volgende dag naar Sari. Een klein, oud dorpje omringd door Terrace-Farms. Het voelt echt als een plek waar nooit iets gebeurt. Koeien kauwen tevreden op hun gras. Kinderen rennen rond met mandarijntjes in hun hand, vers geplukt van de boom. Hier ontmoeten we een lokale gids die een tentenkamp heeft opgezet bij het meer DeoriaTal, daar wandelen we de volgende dag heen. Het meer is prachtig groen en omringd door hoge bomen. S’avonds maakt onze gids, Rakesh, een kampvuurtje voor ons. Ondertussen begint het zachtjes te sneeuwen. De volgende ochtend is alles wit. We nemen Rakesh mee als gids want het pad is erg moeilijk te vinden door de sneeuw en door de dichtheid van de bossen. We lopen 7 uur door de sneeuw naar Chopta. Uitgehongerd komen we daar aan, we vallen aan op de noodles en Aloo-parantha (aardappel pannenkoekjes) die ze daar hebben. De chai warmt ons een klein beetje op maar het is bitter koud in Chopta. Gelukkig krijgen we een warm vuurtje in een stalen emmer en een stuk of 6 dekens. Zo is het wel volt e houden. De volgende dag klimmen we naar 4100 meter, nu zaten we op 3000 meter. Nu is het pad makkelijk te vinden en hebben we geen gids nodig, om dat het een populaire route is voor pelgrims.Wel loopt er een hond uit Chopta mee, de hele 1000 meter klimmen doet hij op zijn gemak, af en toe kijkt hij uit over de Bergen alsof hij er ook van geniet. Het was heel bijzonder om alleen te zijn op een plek als dit. Er is een 3000 jaar oude Shiva temple (Tongnath) waar in het seizoen duizenden pelgrims op af komen. Nu is er niemand. We klimmen nog wat verder naar het uitzichtpunt op 4000 meter. Een 360 graden panorama strekt zich voor on suit. Het is niet te beschrijven zo mooi. We zijn helemaal alleen op deze plek, zo’n moment waarop je blij bent dat je leeft, en waarop we ons verbazen over hoe prachtig onze aarde is.
Er is zoveel ruimte en schoonheid om ons heen, en het is zo stil.
Dit alles klinkt heel mooi en het klinkt als een vakantie. Soms voel ik me bijna ‘’schuldig’’ of.. zo van waar heb ik dit aan verdiend. Maar ik weet ook dat de tijd en ruimte die ik hier heb heel belangrijk voor me zijn. Ik leer elke dag iets over mezelf. In de stilte en ruimte van de natuur komen veel vragen op, niet dat die 1.2.3 te beantwoorden zijn, maar ik heb de tijd Samen met Mats en met andere mensen die we ontmoeten kunnen we het over deze vragen hebben. Wat betekent het om een betekenisvol leven te lijden? Wat is betekenisvol? Wat is belangrijk? Is het onze verantwoordelijkheid om de wereld te verbeteren? En hoe doen we dat dan? Waar begin je? Veel vragen hebben tijd nodig en ervaringen om beantwoord te kunnen worden. Ik vind precies dat wat ik nodig heb hier in India en geniet van de tijd die ik hier heb
-
29 Januari 2016 - 13:57
OMAOPA:
DAG ENTHOUSIASTE REIZIGERS,
DAT ZO,N REIS ZOVEEL MET JE DOET ANNE DAT IS HET JAAR BEST WAARD.
jE WAARDERING VOOR HET LEVEN DAT JULLIE NU BELEVEN IS HEEL GROOT.
HET MOET FIJN ZIJN GELIJKGESTEMDEN OP JE PAD TE TREFFEN DIE DEZE BOL WAT MOOIER WILLEN MAKEN. JE LIJKT OP EEN ANDRE kUIPERS DIE ONS ZIET ALS BEWONERS VAN RUIMTESCHIP AARDE EN ONS LEERDE OM ER ZUINIG MEE OM TE GAAN!.
WE ZOEKEN JE PLAATSEN WEER OP WAAR JULLIE REIZEN , KLIMMEN EN WONEN. FANTASTISCH!
DEZE WEEK MOESTEN WE STERK AAN JE DENKEN ZAGEN BEELDEN UIT NEPAL MET FLOORTJE DIE OP BEZOEK WAS BIJ MAGGIE DOYNE OPRICHTSTER VAN EEN SCHOOL VOOR WEESKINDEREN IN KOPILA VALLEY. IK ZAL BEELDEN VOOR JE BEWAREN.
HOOP DAT JULLIE JE REIS GOED KUNNEN VERVOLGEN ! BLIJF GOEDE MENSEN ONTMOETEN!
DEZE WERELDREIS IS EN WORDT ANDERS DAN HET ZEILMEISJE WAAR JE VAN DROOMDE!
OMHELZEN DOEN WE JULLIE!
OMAOPA
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley